fbpx

Fijn ouder worden in Stichtse Vecht. Vraagt om collegialiteit Zorg jij ervoor?

Kleinschalig: “Je staat er niet alleen voor”

Medewerkers van Zorggroep De Vechtstreek ervaren vanwege de kleinschaligheid dagelijks dat ‘alle neuzen dezelfde kant op staan’. “Op mijn werk luisteren we naar elkaar, mag ik mezelf zijn en word ik geaccepteerd,” geven medewerkers aan, “het is hier gemoedelijk en gezellig. Ik voel warmte, plezier, humor en hulpvaardigheid. We hebben oog voor elkaar en zorgen samen dat cliënten hier een fijne oude dag hebben. Daar worden we blij van.”

Het verhaal van Dion Overbeek

“Net dat beetje extra aandacht”

“Daarvoor ben ik tenslotte de zorg in gegaan”

“Toen ik net klaar was met mijn opleiding mocht ik kiezen in welk team ik wilde,” memoreert verzorgende IG Dion Overbeek, “toen heb ik het team gekozen waarin ik me het meeste thuis voelde. We zijn allemaal begaan met elkaar, we letten op elkaar en de bewoners voelen dat ook. Wat ik zo bijzonder vind is dat ik hier mezelf kan zijn en de mensen net dat beetje extra aandacht kan geven. Dat vind ik leuk en dat verdienen ze. En daarvoor ben ik tenslotte de zorg in gegaan.”

Ik zorg dat we op elkaar letten

 

 

Het verhaal van Henriëtte Loenen

“Dit wil je eerder weten”

“Nu werk ik met mijn hart”

“Ik zorg ervoor dat leerlingen goed worden begeleid,” vertelt verzorgende IG Henriëtte Loenen (54), “zij leren van mijn ervaringen maar ik leer ook van hen over nieuwe inzichten in de zorg.” Als er iemand mee kan praten over plezier in werken en leren is het Henriëtte Loenen wel. Zij ging weer terug aan het werk toen haar beide dochters groter waren. Henriëtte maakte bij Zorggroep De Vechtstreek een nieuwe start als huishoudelijke hulp in de thuiszorg. Al snel daarna werd ze gastvrouw op de afdeling dementie van ’t Kampje en van daaruit volgde ze de opleiding Medewerker Maatschappelijke Zorg / Verzorgende Individuele Gezondheidszorg.

Ik zorg voor begeleiding

“Heel uitdagend aan de opleiding was dat je op verschillende afdelingen met meer inzichten en kennis over de zorg in aanraking kwam. Ik leerde dingen waarvan ik dacht dat ik ze nooit zou kunnen”. Henriëtte zorgde in die tijd als mantelzorger ook voor haar moeder. “Zo wil ik ook voor mijn cliënten kunnen zorgen,” bedacht Henriëtte, “maar in mijn werk zijn er niet altijd mogelijkheden om die zorg zo te geven. Wel span je je altijd in om nét dat waardevolle extra te kunnen realiseren.”

“Hartstikke leuk om leerlingen te begeleiden”

Voordat ze kinderen kreeg had Henriëtte een zakelijke baan als boekhouder. “Nu werk ik met mijn hart,” memoreert ze, “ik denk wel eens: als ik dit toch eerder had geweten!” Henriëtte komt tussen haar collega’s helemaal tot bloei. Niet alleen adviseert zij de directie, als lid van de VVAR, maar Henriëtte is inmiddels ook opgeleid om leerlingen te begeleiden en zelfs om hun examens af te nemen. “Het is hartstikke leuk om leerlingen te begeleiden. En dan te bedenken dat ik nog niet zo lang geleden zelf een leerling was!”